त्या मदनमनोरमरूपीं, मन माझें गुंतुनि गेलें ।
कधिं वाहिन काया त्यासी, प्रेमें ही ऐसें झालें ॥

दिवस तो पूर्ण सौख्याचा, येइल मज कवण्या काळें ! ॥

गुणरूपचिंतनीं पाही । झोंप मज नाहीं ।
शयनिं मी निजलें । किति तरंग हृदयीं उठले ॥