तुझ्या लोचनांची मला दृष्टी यावी
दया-धर्म-मानव्याची तृषा ना शमावी

बोधिसत्त्व सिद्धार्था रे सत्त्वशील व्हावे
मानवास उद्धाराचे द्वार दाखवावे
सुगंधास बंधुत्त्वाच्या पालवी फुटावी
दिशांतून चैतन्याची गीतिका फुलावी

कुठे कोण विश्वामाजी व्यथेने विझाला
प्रेमदीप हृदयी त्याच्या तूच तेवविला
दीन दु:खितांची दु:खे तूच संपवावी
आसवांत भिजली त्यांची कथा तू पुसावी

नव्यानेच बुद्धत्वाला मनी वाढविले
काम-क्रोध-दंभाला मी दूर लोटियेले
तुझ्या चिंतनाने सारी सृष्टी पुण्य व्हावी
बुद्ध-धम्म-संघाला ही कथा शरण यावी