असो काळी का तांबडी, अन्‍न उपजवी माती
वसे श्रमात श्रीमंती, श्रम माणसाच्या हाती !
धरतीच्या लेकरा रं, श्रम माणसाच्या हाती !

आधी नांगर कुळव, आण शिवार आकारा
बीज पेरल्यावाचून काय फुटतो धुमारा?
कष्टावाचून कोठली आली पिकावर शेती?

पाणी ओतते आभाळ, थेंब थेंब सांभाळावा
पाणी पाजावे पिकासी, घाम आपला गाळावा
धरितरी वाचूनिया दुजी देवता कोणती?

नको भिकेची भाकर, नको लबाडी लाचारी
नको रिती उठाठेव, नको बखेडा संसारी
दिस राबण्यात जावा, नीज आलिंगावी राती