समाधी घेऊन जाई ज्ञानदेव
सोहळा अपूर्व जाहला गे माये

निवृत्तीनाथांनी चालविले हाती
पाहुनी ती मूर्ती धन्य वाटे
आपण निर्गुण मागे परि दान
विश्वाचे कल्याण-निरूपण

सोपान-मुक्ताई जाहली व्याकुळ
मायेचे हे बळ राया बोले
ब्रह्माशी ही गाठ अमृताचे ताट
फुटली पहाट ब्रह्मज्ञान

नीर वाहे डोळां वैष्णव नाचतो
वैकुंठासी जातो ज्ञानराया
सोन्याचा पिंपळ झालासे निश्चळ
सज्जनाचे बळ समाधान

गुरू देई शिष्या समाधी आपण
देवा ऐसे मन का बा केले?
पद्माचे आसन घालविले जाण
ओंकार ते पूर्ण पंचप्राण

पैलतीरी हाक आली आज कानी
करूनी निर्वाणी बोलविले
ज्ञानाचा पुतळा तेजी विसावला
कैवल्यचि झाला भक्तजन