निघाला मथुरेला यदुनाथ
व्याकूळ झाली माय यशोदा
हृदय करी आकांत

देवकीने वाहियला उदरी
त्यास यशोदा घेई पदरी
वसुदेवाची माळ नांदते
नंदाच्या सदनात

हरी नांदतो गोकुळ गावी
त्यात यशोदा गाते ओवी
तृषित देवकी बाळासाठी
झुरते आतल्या आत

दोन माउल्या एकच तान्हा
वत्सलतेचा एकच पान्हा
दो हृदयातील कास रक्षिते
बाळाला दिन रात

दोन दिसाचे सरले नाते
हरीस यशोदा निरोप देते
भरती डोळे रूप सावळे
वाहून जाते त्यात