केलेस पाप यक्षा, त्याच्या फळास भोग
ऋतूचक्र पूर्ण एक साही सखीवियोग

ठावे न काय तुजला मी भक्त शंकराचा
फुटता दिशा सदैव परिपाठ पूजण्याचा
तो देव चंद्रमौळी गौरीश वीतराग

मी आज मंदिरासी पूजावयासी गेलो
करपाकळ्या मिटूनी मी कमळ वाहु गेलो
परि पद्मपाकळ्यांना आली करांत जाग

बाहेर ये उडोनि मकरंद एक काळा
रात्री चुकून होता कमळात बद्ध झाला
मज दंशिले तयाने, जणु तो द्विजिव्ह नाग

त्याच्याकडून कळले कमळास तोडीशी तू-
रात्री, मला न आला आतापर्यंत किंतू
कित्येक दिन तुझा हा फसवायचा प्रयोग

सखिची मिठी सुटेना, शरदातल्या पहाटे
कमळा कसे खुडाया जावे, असेच वाटे
प्रणयात तू प्रियेच्या होतास पूर्ण दंग

सोडुनिया तिला तू संवत्‍सरास एक
म्हणुनी इथुनी जाणे, बघ दूर रामटेक
पाप्या तुला क्षमा ना, होता असाच योग