कळा ज्या लागल्या जीवा, मला कीं ईश्वरा ठाव्या !
कुणाला काय हो त्यांचें? कुणाला काय सांगाव्या?

उरीं या हात ठेवोनी उरींचा शूल का जाई?
समुद्रीं चौंकडे पाणी, पिण्याला थेंबही नाही,

जनांच्या कोरड्या गप्पा, असे सारे जगद्बंधू !
हमामा गर्जनेचा हो, न नेत्रीं एकही बिंदू.

नदीला पूर हा लोटे, न सेतू ना कुठे नावा,
भुतांची झुंज ही मागे, धडाडे चौंकडे दावा.

नदी लंघोनि जे गेले तयांची हाक ये कानीं,
इथे हे ओढिती मागे मला बांधोनि पाशांनी.

कशी साहूं पुढे मागे जिवाला ओढ जी लागे?
तटातट्‌ काळजाचे हे तुटाया लागती धागे.

पुढे जाऊं? वळूं मागे? करूं मी काय रे देवा?
खडे मारी कुणी, कोणी हसे, कोणी करी हेवा !