अपार हा भवसागर दुस्तर
तुझ्या कृपेविण कोण तरे, जय जय दुर्गे शुभंकरे !

तुझ्या कृपेने संकट टळते
तुझ्या कृपेने वैभव येते
तुझ्या कृपेने पंगू देखिल करी उल्लंघन गिरीशिखरे !

तुझ्या कृपेचा मेघ बरसता
आशेची उद्याने फुलता
ह्या संसारी विश्वमंदिरी, आनंदाचा गंध भरे !

दुराचार दंभाच्या नगरी
अनाचार अवसेच्या तिमिरी
त्रिशूळ तव चमकता अचानक दुरिताचा अंधार नुरे