विठ्ठल तो आला आला, मला भेटण्याला

तुळशीमाळ घालुनि गळा कधी नाही कुटले टाळ
पंढरीला नाही गेले चुकूनिया एक वेळ
देव्हार्‍यात माझे देव ज्यांनी केला प्रतिपाळ
चरणांची त्यांच्या धूळ रोज लावी कपाळाला

सत्य वाचा माझी होती, वाचली न गाथा पोथी
घाली पाणी तुळशीला आगळीच माझी भक्ती
शिकवण मनाची ती बंधुभाव सर्वांभूती
विसरून धर्म-जाती देई घास भुकेल्याला