उर्मिले, त्रिवार वंदन तुला !

त्यजुनि राजसुख जरी जानकी
वनात गेली प्रभु-सांगाती
राजमंदिरी तूच साहिल्या वियोगातल्या कळा !

सतत साउलीसम रामाला
भ्राता लक्ष्मण कृतार्थ झाला
तुझ्या मनातिल मुक्या भावना, कधी न तो उमगला !

अंधारातिल तू ज्योतीसम
आयु वेचिले अपुले कण कण
सुख-तृप्तीचा कधी न तुला गे वाराही लाभला !

राम-जानकी वियोगातुनी
घडले रामायण हे भुवनी
तुझी तपस्या, तुझा त्याग परि नच लोकी ठसला !

थोरचरित तू, दूर राहुनी
सुगंध भरला तू रामायणी
उपेक्षाच परि तुझ्या कपाळी न्याय जगी आगळा !