स्पर्शाच्या गहिर्‍या जहराची
ती रात्र कुसुंबी बहराची

ती डोळे जडवुन मला म्हणाली, "राया,
वय ऐनातिल हे नका घालवू वाया"
त्या नजरबंदिच्या कहराची
ती रात्र कुसुंबी बहराची

घातली लाडकी हळूच खुणेची शीळ
चांदण्यात भिजला गालावरला तीळ
अशि मदन झोकल्या प्रहराची
ती रात्र कुसुंबी बहराची

काळीज बुडवुनी जाय मधाची लाट
हातात जडवुनी हात शोधिली वाट
स्वप्‍नांच्या धूसर शहराची
ती रात्र कुसुंबी बहराची