स्वप्‍नावरी स्वप्‍न पडे, नीज ना मला
जागेपणी आठविते सारखी तुला !

प्रीतीचे घोष तुझ्या कानी ऐकिते
मूर्तीचे चित्र तुझ्या पदरी झाकिते
अंतरीचा भाव कधी तुज न उमगला !

भोळी मी पोर तुला दुरून पूजिते
सांगावे गुज असे रोज योजिते
काय करू साधेना कठीण ती कला !

हळुच तुझ्या छायेशी आज बोलते
शबरीच्या बोरांची शपथ तुला घालते
भिल्लिणीची भक्ती त्या राम समजला !