स्वच्छ मोकळी हवा, त्यात गोड गारवा
मोद दाटतो मनी क्षणोक्षणी नवा नवा

हरित रान सळसळे, नाचती फुले-मुले
पाखरे भरारती नभातुनी उडे थवा

स्वैर झुळझुळे झरा, हासते वसुंधरा
डोलत्या पिकांमधून ये भरून गोडवा

बालवीर हे जमून एकसाथ चालले
वेगवेगळ्या मनात एक ध्येय बाणले
सौख्य द्या जगास, घ्या तयाकडून वाहवा

पातले अपेश का म्हणून कार्य सोडणे?
ठेच लागते म्हणून काय सोडू चालणे?
पडा रडा तरी उठा चला पुसून आसवा,
हाच मंत्र थोर देती, चाल नीट गाढवा