श्रीमंत पतीची राणी, मग थाट काय तो पुसतां ।
बंगला नवा नवकोनी, फुलबाग बगीचा भवता ॥

किती दासी जोडुनि पाणि, "जी" म्हणतील कामाकरितां ।
ही जात्या चतुर शहाणी, पति मुठींत ठेविल पुरता ॥

सुग्रास बसुनि खायाला ।
म‍उ शय्या लोळायाला ।
गुजगोष्टि काळ जायाला ।
ना काम-धाम, ना चिंता ।
ही फुगेल बघतां बघतां ॥