विश्वचक्र हे अविरत फिरते
मरणामधुनी जीवन उरते
अश्रू आजचे उद्या हासती, नवल असे केवढे !
सारखा काळ चालला पुढे

कुणाचे कोणावाचून अडे?
सारखा काळ चालला पुढे

शिशिर नेतो हिरवी पाने
झाड उभे हे केविलवाणे
वसंत येता पुन्हा आगळा साज तयावर चढे
सारखा काळ चालला पुढे

श्रेष्ठ वीरनर इथे नांदले
रामकृष्णही आले-गेले
जग हे अडले त्यांच्यासाठी, असे न केव्हा घडे
सारखा काळ चालला पुढे

मरणारा तो जगास मुकतो
त्याच्यामागे कुणी न जातो
दु:ख उरी ते कवटाळुनिया नित्य कुणी का रडे?
सारखा काळ चालला पुढे