रात्र श्रावणी आज राजसा, पाऊस पडतोय भारी
पाखरू पिरतीचं लाजून बसलंय्‌ उरी

मी कधी नव्हे ती आज असे एकली
ही प्रीत वैरीण सख्या तुम्हाला भुलली
स्वप्‍नात धुंद मी, जागी असले तरी
पाखरू पिरतीचं लाजून बसलंय्‌ उरी

वळचणीला बसून बाई कागे किती बोलला
तुम्ही येणार म्हणुनी साज गुलाबी केला
येणार कधी तुम्ही? झाले मी बावरी
पाखरू पिरतीचं लाजून बसलंय्‌ उरी

अंधार दाटला भीती वाटते पार
वाटतो हवासा बाहूचा आधार
राहिले एकटी, चिडले कितिदा तरी
पाखरू पिरतीचं लाजून बसलंय्‌ उरी