पत्र तुझे ते येता अवचित
लाली गाली खुलते नकळत

साधे सोपे पत्र सुनेरी
नकळे क्षणभर ठेवु कुठे मी
शब्दोशब्दी प्रीत हासरी
लाज मनाला, मी शरणागत

आजवरी जे बोलु न शकले
शब्दांवाचुन तू ओळखिले
गीत लाजरे ओठांवरले
गुणगुणते मी नयनी गिरवित

वेळीअवेळी झोपेमधुनी
जागी होते मी बावरुनी
खुळ्या मनीचा भास जाणुनी
गुज मनीचे हृदयी लपवित