ओळखिले मी तुला, नाथा ओळखिले मी तुला
कुरूप सावळ्या मूर्तिमधला देवपणा जाणिला

सौधावरती पडे चांदणे
अर्ध्या मिटल्या माझ्या नयने
टिपले कण ते अधीरपणाने
सतार अंकी घेउनिया तू अनुरागची छेडिला !

कला करी तव उदारता मनी
भीती रमली अंती पूजनी
तव सहवासी मधु दिनरजनी
काल सुगंधित देह सुगंधित, सुगंध उरी दाटला !

तुझ्यासारखा नाथ असावा
तुझ्या छातीवर घेत विसावा
उरलासुरला राग हसावा
ठसा मूर्तिचा तुझ्या सानसा पोटी मी गोपिला !