नवलाख तळपती दीप विजेचे
नवलाख तळपती दीप विजेचे येथ
उतरलीं तारकादळें जणू नगरांत
परि स्मरते आणिक करते व्याकुळ केव्हां
त्या माजघरांतिल मन्‍द दिव्याची वात !
वार्‍यावर येथिल रातराणि ही धुंद
टाकतां उसासे, चरणचाल हो मन्‍द
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
त्या परसामधला एकच तो निशिगन्‍ध !
हेलावे भंवतीं सागर येथ अफाट
तीरावर श्रीमान्‌ इमारतींचा थाट
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
तो नदीकिनारा आणि भंगला घाट !
बेहोष चढे जलशांना येथिल रंग
रुणझुणतां नूपुर जीव बने निःसंग
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
तूं आर्त मला जो ऐकविलास अभंग !
उतरलीं तारकादळें जणू नगरांत
परि स्मरते आणिक करते व्याकुळ केव्हां
त्या माजघरांतिल मन्‍द दिव्याची वात !
वार्‍यावर येथिल रातराणि ही धुंद
टाकतां उसासे, चरणचाल हो मन्‍द
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
त्या परसामधला एकच तो निशिगन्‍ध !
हेलावे भंवतीं सागर येथ अफाट
तीरावर श्रीमान्‌ इमारतींचा थाट
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
तो नदीकिनारा आणि भंगला घाट !
बेहोष चढे जलशांना येथिल रंग
रुणझुणतां नूपुर जीव बने निःसंग
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
तूं आर्त मला जो ऐकविलास अभंग !
| गीत | - | कुसुमाग्रज |
| संगीत | - | सी. रामचंद्र |
| स्वर | - | सी. रामचंद्र |
| गीत प्रकार | - | कविता |
टीप - • काव्य रचना- २८ फेब्रुवारी १९४१, मुंबई. |
| श्रीमान | - | श्रीमंत. |
संपूर्ण कविता -
नवलाख तळपती दीप विजेचे येथ
उतरलीं तारकादळें जणू नगरांत
परि स्मरते आणिक करते व्याकुळ केव्हां
त्या माजघरांतिल मन्‍द दिव्याची वात !
वार्‍यावर येथिल रातराणि ही धुंद
टाकता उसासे, चरणचाल हो मन्‍द
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
त्या परसामधला एकच तो निशिगन्‍ध !
हेलावे भंवतीं सागर येथ अफाट
तीरावर श्रीमान्‌ इमारतींचा थाट
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
तो नदीकिनारा आणि भंगला घाट !
बेहोष चढे जलशांना येथिल रंग
रुणझुणता नूपुर जीव बने निःसंग
परि स्मरतो आणिक करतो व्याकुळ केव्हां
तूं आर्त मला जो ऐकविलास अभंग !
लावण्यवतींचा लालस येथे निवास
मदिरेंत माणकापरी तरारे फेंस
परि स्मरती आणिक करती व्याकुळ केव्हां
ते उदास डोळे, त्यांतिल करुण-विलास !
संपूर्ण कविता / मूळ रचनाPlease consider the environment before printing.
कागद वाचवा.
कृपया पर्यावरणाचा विचार करा.
दाद द्या अन् शुद्ध व्हा !