मुरलीधर घनश्याम सुलोचन
मी मीरा, तू माझे जीवन

तुझ्या मूर्तिविन या डोळ्यांना
कृष्ण सख्या रे काही दिसेना
एकतारीच्या सुरांत माझ्या
तुझेच अवघे भरले चिंतन

श्यामल तनुचा तव देव्हारा
जीव-ज्योतीला माझ्या थारा
चिंतनात मी रमते तुझिया
सोबत करताळांची किणकिण

विषासही तू अमृत केले
या वेडीला जीवन दिधले
हे उरलेले जीवित माझे
तुला मुकुंदा करिते अर्पण