लपे करमाची रेखा
माझ्या कुंकवाच्या खालीं
पुशीसनी गेलं कुंकू
रेखा उघडी पडली

देवा, तुझ्याबी घरचा
झरा धनाचा आटला
धन-रेखाच्या चर्‍यानं
तयहात रे फाटला

बापा, नको मारूं थापा
असो खर्‍या असो खोट्या
नहीं नशीब नशीब
तयहाताच्या रेघोट्या

अरे नशीब नशीब
लागे चक्कर पायाले
नशिबाचे नऊ गिर्‍हे
ते भी फिरत राह्यले

राहो दोन लाल सुखी
हेच देवाले मांगनं
त्यांत आलं रे नशीब
काय सांगे पंचागन

नको नको रे जोतिषा
नको हात माझा पाहूं
माझं दैव माले कये
माझ्या दारीं नको येऊं.

  संपूर्ण कविता / मूळ रचना