लाजर्‍या कळीला भ्रमर सांगतो काही
मी लाज लाजुनी लालस झाले बाई

जे सांगु नये ते सांगितले पदराने
मी अमृत घेता तुझ्यातले अधराने
गात्रात अनामिक स्वर झंकारून राही

तू वदलासी मज जवळ घेउनी कानी
मी तुझाच आहे तू माझी फुलराणी
वाटते तुझ्यावीण अर्थ जीवना नाही