ही नव्हे चांदणी ही तर मीरा गाते
हरिरूप गोजिरे पूर्व दिशेला फुलते

गगनात रंगले सूर एकतारीचे
रंगात जाहले दंग गीत मीरेचे
पक्षीही निघाले शब्द वेचण्या त्याचे
हळूहळू नेत्रीचे काजळ रजनी पुसते

ना भान कशाचे रमली ही भक्तीत
ती गीत गुंफिते भक्तीचे मुक्तीत
तल्लीन श्याम मग होईल या भावात
भजनात भावना भूपाळीची फुलते

उजळील कृष्ण हा विश्व आज सोन्याचे
नयनात साठवुनी घेईल कण तेजाचे
देहात माझिया रूप विश्वदीपाचे[
ही भावनाच हृदयात तियेच्या वसते