बोले स्वर बासरीचा
राधेला छंद तुझा

तरूवेली फुलांतुनी
गोकुळ हसर्‍या नयनी
यमुनातटी कुंजवनी
उधळी गंध मनीचा

कुणीही किती हसू दे तिज
खंत न त्याचा कसला
भरदिवसा घेउन हरी
शिंपी सडा प्रीतीचा

राधेची कृष्णावर
ओढ कुणा न कळली
प्रभुचरणी गौळण ही
गुंफी भाव अंतरीचा