आले वयात मी, बाळपणाची संगत सुटली
गोर्‍या गाली प्रीतीची लाली अवचित उठली !

निशिदिनी बाई मी मनामध्ये तळमळते
ही नवखीच कसली हुरहुर मज जाळते
जीव होतो गोळा
झोप नाही डोळा
येतो दाटुन गळा
सख्यासोबतिणींची मला संगत नकोशी वाटली !

तू जिवलग माझा, बाळपणातील मैत्र
बोल हसुन जरा, बघ फुलांत नटला चैत्र
एका ठायी बसू
गालागालांत हसू
डोळा मोडून पुसू
चार डोळे भेटता दोन मने एकवटली !