आज राणी, पूर्विची ती प्रीत तूं मागूं नको;
कालचे वेड्या फुलांचे रंग तूं मागूं नको.

सांजता चाफ्याकळीचे चुटपुटीचे भेटणे;
पानजाळीतून झिरपे बावरेसे चांदणे;
त्या क्षणांचे चांदण्यांचे, स्पर्श तूं मागूं नको.

पाकळ्यांचे शब्द होती तू हळू निःश्वासता;
वाजती गात्रीं सतारी नेत्रपाती झाकता;
त्या फुलांचे त्या स्वरांचे गीत तूं मागूं नको

रोखुनी पलकांत पाणी घाव सारे साहिले;
अन्‌ सुखाच्या आसवांचें मीठ डोळां साचले;
या घडीला मोतियाचा घास तूं मागूं नको.

काय बोलू श्वासभारे चांदणे डहुळेल का?
उमलण्याचे सुख फिरुनी या फुला सोसेल का?
नीत्‌ नवी मरणें मराया जन्म तूं मागूं नको.